Inflatioun ass d’Entwäertung vu Suen verursaacht duerch dat, wat als Präis- a Lounspiral bekannt ass. Dës Spiral entsprécht der stänneger Erhéijung vun de Präisser a Léin duerch géigesäitegen Afloss. Et gëtt mam Verbraucherpräisindex gemooss.
Anere Wierder:
Inflatioun ass eng allgemeng a bestänneg Erhéijung vun de Präisser vu Wueren a Servicer. Dës Situatioun entsprécht engem Réckgang vun der Kafkraaft vu Suen. Kuerz gesot, fir déiselwecht Zomm Suen kënnt Dir manner kafen wéi virdrun.
D’Ursaachen vun der Inflatioun
Erhéijung vun der Geldmenge:
Dat ass monetär Kredittinflatioun, wat eng exzessiv Erhéijung vun der Geldmenge ass, d’Präisser klammen, well de Wäert vu Suen ofhëlt.
Offer an Demande:
Mat dem Impakt vun der Gesondheetskris an dem Confinement hu Leit hiren Liewensstil an hir Bedierfnesser geännert. Firmen kämpfen domat, de Bedierfnesser vum Konsument gerecht ze ginn, dofir si Lagerbestänn ofgeholl, verschidde Produkter ginn méi rar a dofir méi deier.
Erhéijung vun de Käschten:
D’Erhéijung vun de Käschte bezitt sech op d’Erhéijung vum Präis vu importéierte Rohmaterialien oder fäerdeg Produkter, a Produktiounskäschten. Dëst ass bekannt als Käschteinflatioun.
Firwat beaflosst Inflatioun eis?
Geméiss dem Bericht vun der Europäescher Kommissioun soll d’EU-Wirtschaft 2022 an 2023 ëm 4,0% respektiv 2,8% wuessen, no enger bedeitender Wuesstem vun 5,3% am Joer 2021. De Wuesstem an der Eurozon soll och 2022 4,0% erreechen, ier en op 2,7% am Joer 2023 zréckgeet. De PIB vun der EU ass am drëtten Trimester vun 2021 op d’Pre-Pandemie Niveauen zréckkomm, an all Memberstaat soll dëst Niveau bis Enn 2022 erreechen.
Dës nei Prognosen berécksiichtegen Regierungsmossnamen wéi d’Festleeë vun engem Maximumpräis fir Gas a Stroum.
Et sinn tatsächlech d’Präisser fir Energie, Ueleg a Rohmaterialien, déi de Verbraucherpräisindex zënter Méint no uewen dreiwen. Als Resultat hunn d’Autoritéiten a verschiddenen europäesche Länner, wéi Belgien a Frankräich, Präiskontrollmechanismen entwéckelt fir den Impakt vun der Inflatioun op d’Kafkraaft vun de Konsumenten ze limitéieren.
Wéi och ëmmer, trotz Spuermoossnamen, wäerten d’Léin eropgoen, dank dem Indexmechanismus. Dës Erhéijung wäert jee no Sektor tëscht 2% an 3,17% variéieren.
Geméiss de leschte Figuren ass den Verbraucherpräisindex am Mäerz ëm 3.2% jäerlech gewuess, säin héchste Wuesstemsrate an de leschte fofzéng Joer registréiert.
Ass Inflatioun gutt Noriicht fir mäi Prêt?
Op den éischte Bléck ass dëst éischter schlecht Noriichte fir d’Konsumenten. Wéi och ëmmer, eng Kategorie kann zweifellos profitéieren: d’Fester-Taux-Prêt-Borger. Tatsächlech, fir déi, déi en Fester-Taux-Prêt (mat enger fixer monatlecher Bezuelung) opgeholl hunn, ënner dem Impakt vun der Inflatioun an ugeholl datt hiren Gehalt eropgeet, wäert d’Belaaschtung vun der Remboursementstranche erofgoen. Awer passt op, dësen nëtzlechen Impakt fir Stéit a Perspektiv ze setzen: als éischt wäert d’Inflatioun zu enger kuerzfristeg Verloscht vun der Kafkraaft féieren, an den favorabelen Effekt existéiert nëmme wann d’Léin eropgoen.
Ausserdeem ass den dauerhaften Charakter vun dëser Inflatioun och wichteg fir d’Effekter bemierkenswäert ze sinn. Wärend d’BCE weiderhin d’Prioritéit op d’Bekämpfung vun der Inflatioun setzt.
Zum Beispill, fir eng monatlech Bezuelung vun €990 mat engem Gehalt vun €3,000, wann d’Inflatioun weider mat engem jäerleche Taux vun 3% iwwer 3 Joer a wann d’Gehalt um selwechte Taux eropgeet, wäert de Borger €990 mat engem Gehalt vun €3,278 rembourséieren, wat zu enger Schold resultéiert, déi vun 33% op 30% fällt. Dës Tröstung ass éischter kleng. Et ass besser ze erënneren, datt d’Zréck vun der Inflatioun wéi eng Ëmverdeelung vu Räichtum handelt. Well et d’Spuerer veraarmt fir d’Borger ze beräicheren.
Schlussendlech musse mir d’Austeritéitspolitik an der EWG berücksichtegen. Tatsächlech wësse mir, datt wann de Handelsbilanzdefizit vun Däitschland besser ass wéi dee vu senge Noperen, ass et well a Däitschland d’Léin méi lues eropgoen wéi d’Inflatioun. Sou sinn mir net méi an engem quasi zouenen Wirtschaftssystem wéi an de 1970er Joren. Eis Offenheet fir d’Welt riskéiert d’Wuesstem vu Léin ze verlangsamen, méiglecherweis wäit ënner der Inflatioun ze falen, fir d’Kompetitivitéit vun de Länner géigesäiteg ze erhéijen.
Zum Schluss
Vill Tënt ass viru kuerzem iwwer dëst Thema gefloss. E puer riets Parteien schwätzen iwwer d’Notwendegkeet, de Loun Erhéijungsrate am Verglach zur Inflatioun ze reduzéieren, wéi a Däitschland. Dës Positioun schéngt e richtege casus belli fir all lénks Parteien an Europa ze sinn.
Schlussendlech bleift et ofzewaarden, ob d’Europäesch Länner net gezwongen ginn, d’Regel vun der Lounindexéierung an der Konfrontatioun mat der Inflatioun unzepaken, géintiwwer der Realitéit vun der Ouverture vun der globaler Wirtschaft an der aussergewéinlecher Kompetitivitéit an Asien.
