Fir d’Decisioun bei der Prêtvergab ze vereinfachen, gräifen d’Banken an d’Kreditorganismen ëmmer méi op de «
credit scoring » zréck. Dësen Tool erlaabt et, de Risiko vum Net-Zréckbezuelen ze evaluéieren, baséiert op qualitativ an quantitativ Donnéeën, déi virdru gesammelt goufen.
Wat ass de « credit scoring » ?
Virun enger zwanzeg Joer entwéckelt, gouf de « credit scoring » entwéckelt fir d’Banken ze hëllefen, d’Dossieren vun de Kreditanträg no engem virdru festgeluechte Schema ze sortéieren. Konkret handelt et sech ëm e Questionnaire, deen et erlaabt, de Profil vum Emprunteur ze definéieren. Dëse Formulaire sicht all d’Informatiounen iwwer hien ze sammelen, wéi säin Zivilstand, seng matrimonial Situatioun, säi berufflecht Liewen, seng Akommes, säi Patrimoine, etc.
Dës Informatiounen erlaben der Bank séier erauszefannen, ob hire Client zu de Leit gehéiert, déi e Risiko am Beräich vum Kredit duerstellen. De Score, deen den Emprunteur aus de Renseignementer vum Questionnaire kritt, bestëmmt, ob et méiglech ass, him de Kredit ze ginn, deen hien ufreet oder net.
Benotzung vum « credit scoring » duerch d’Prêtfirmen
Déi Haaptbesuergnëss vun engem Kreditorganismus ass ze wëssen, ob säi Client an der Lag ass, seng monatlech Raten zréckzebezuelen. Hie muss dofir vermeiden, engem eng Prêt ze ginn, deen d’Risiko huet, d’Terminer net anzegoen, andeems hien de Profil vun den defaillanten Emprunteuren etabléiert. Fir dëst ze maachen, benotzt hien Statistiken, déi him eegent sinn (Fall vun de grousse Banken an wichtege Finanzinstitutiounen) oder hie kaaft Datebanken bei spezialiséierten Entreprisen (Fall vun de klenge Banken).
D’Bank erstellt duerno e Questionnaire, wou all d’Informatiounen opgezielt sinn, déi de Profil vum Emprunteur bestëmme kënnen, andeems verschidde Punkte fir all Äntwert zougedeelt ginn. Och wann de Basisprinzip identesch ass, huet all Kredittyp dacks eegenen Questionnaire souwéi eng Notatioun. Den Emprunteur kritt eng Note fir all seng Äntwerten. Et geet duer, datt de Banker de Gesamtscore vu sengem Client berechent, fir ze bestëmmen, ob dësen zu de Leit gehéiert, déi e Risiko am Beräich vum Kredit duerstellen oder net, fir ze iwwerleeën, him de Prêt ze ginn oder ze refuséieren.